36.4 Amper ben ik het vliegtuig uit gestapt of een man in een witte jas houdt een laser thermometer tegen m’n voorhoofd. De temperatuur schrijft hij meteen op een formulier van de douane. Iedereen die Sierra Leone binnenkomt wordt zo gecontroleerd. Heb je koorts, dan heb je een probleem.
Overal op het vliegveld hangen posters. ‘Stop ebola’, ‘herken de symptomen’, ‘doe voorzichtig’.
Het is aarde donker als we van het vliegveld in een busje over een zandweg vol grote kuilen naar een veerboot hobbelen. De volle maan schijnt door de palmbomen, op het strand branden kampvuurtjes. Her en der staan wat jongeren bij elkaar op een hoek. De boot vaart ons naar Freetown, de hoofdstad waar we de komende week blijven.
Onderweg vertelt een vrouw wat zij in Sierra Leone gaat doen. Het team van 350 medewerkers van een van de ebola begraafplaatsen begeleiden. Elke dag worden hier nu zeker 50 slachtoffers begraven. En er zijn meerdere begraafplaatsen.
De weg naar het hotel gaat vanaf de haven stijl omhoog. Daar aangekomen mogen we niet zomaar naar binnen. Eerst temperatuur opmeten. 36.4
Yo go boy!! Don’t be a stranger. Kus