Kinderen in Madaya hebben honger. Al maanden is er in de Syrische stad niets te eten. Dit meisje vertelt met al haar kracht en puurheid haar afschuwelijke verhaal. Het toont niet alleen het drama, maar vooral waarom we allemaal meer naar kinderen moeten luisteren. Dit had geen volwassene zo kunnen vertellen.
De beelden zijn gemaakt door SOS Kinderdorpen. Hulpverlener Abeer Pamuk vertelt dat de situatie in Madaya niet te bevatten is. ‘Het is verwoestend, voor iedereen, maar vooral voor de kinderen. Geen kind dat ik heb gezien, zag er gezond uit. Ze zijn grijsachtig bleek en zo dun, dat hun botten eruit steken. Sommigen hebben moeite met praten of lopen. Hun tanden zijn zwart, afgebroken, ze hebben bloedend tandvlees en huid-, haar- en nagelproblemen en ze zijn te klein voor hun leeftijd. Maar het is vooral de blik in hun ogen, de blik van angst, van alles wat ze hebben meegemaakt… dat is de uitdrukking van iemand met een heel leven achter zich. Water met kruiden en gras is de afgelopen zeven maanden de hoofdmaaltijd geweest voor de families van Madaya.’
