Op naar de trein, tot zover drie dagen Catania. Terug bij de mannen die ik twee maanden geleden ontmoette. Het gaat goed met Ayuba. De jongen uit Ivoorkust van 14 spreekt inmiddels bijna vloeiend Italiaans en heeft veel vrienden. Ook Mamadou van 19 is blij. Hij heeft een goeie baan en is bijna klaar met zijn studie. We zijn op de boot geweest waar hij vijf jaar geleden mee in Italië aankwam. Met 500 anderen. Dit had hij toen niet durven dromen en al helemaal niet toen hij op z’n veertiende vertrok uit Senegal. Nu zat ik bij hem achterop de fiets door Catania. Veel lol, maar ook serieuze gesprekken. Op dit moment ben ik op het station tussen de migranten die net aangekomen zijn. Over een paar minuten met de trein naar Milaan. Daar morgen rondkijken in het kinderopvangcentrum. Ben benieuwd wat ik onderweg tegenkom.
