Bericht van Julie (14) voor burgemeester ontroert velen

10

Het bericht van Julie (14) voor burgemeester Van der Laan en zijn familie bezorgt duizenden mensen kippenvel. Haar brief is via social media inmiddels honderden keren gedeeld en veel mensen laten in reacties weten ontroerd te zijn.

Julie was vorig jaar als voorleeskampioen te gast tijdens ons Youth Gala in Amsterdam. Ze zat daar naast Burgemeester Van der Laan en schrijft nu het volgende:

Lieve meneer Van der Laan,

Ik moest de laatste tijd steeds aan u denken.

En aan uw kinderen.

En vandaag kwam het verdrietige nieuws dat u er niet meer bent.

Ik ben er stil van.

Anderhalf jaar geleden zat ik naast u aan tafel tijdens het Youth Gala in The Grand. Ik mocht daar toen een stuk voorlezen uit het dagboek van Anne Frank. 

Het was een bijzondere avond, die ik niet meer zal vergeten. U was er ook en zat naast mij aan tafel.

Wat u waarschijnlijk niet wist, is dat mijn vader 6 maanden voor die bijzondere avond was overleden aan die zelfde stomme rotziekte, die u ook had.

Ik was toen 11 en mijn zusje was net 8. 

Ik vond het zo jammer dat mijn vader niet heeft gezien dat ik daar was en dat de burgemeester en een prinses naar mij hebben geluisterd die avond. 

Inmiddels is mijn vader er nu 2 jaar niet meer.

Ik mis hem nog iedere dag.

Ik denk vaak aan hem en vraag me vaak af hoe het was geweest als hij er nog was.

Wat ik eigenlijk wil vertellen, is dat ik natuurlijk heel graag had gewild dat het anders was gegaan, maar dat is niet zo. 

Het leven is niet echt te maken, uiteindelijk overkomt het je en moet je het ermee doen. 

Ondanks ons verdriet en het gemis, gaat het goed met mijn zusje en mij.

We gaan naar school, we sporten, we hebben vriendinnen, we doen leuke dingen met mama en we maken er het beste van.

We zullen onze papa nooit vergeten, we zijn trots op hem en in ons hart is hij er altijd bij.

Mijn vader was erg verdrietig toen hij ziek werd. Het idee dat hij er niet altijd voor ons zou kunnen zijn en dat hij veel belangrijke momenten in ons leven zou missen, brak zijn hart. En ook dat van mijn moeder. Waarschijnlijk heeft u dat gevoel ook gehad…

Maar juist door wat er met mijn vader gebeurd is, zitten wij vol levenskracht!

We willen het leven vieren, omdat je nooit weet wat er morgen gebeurt.

Ik had u dit graag verteld, want misschien had het u gerust gesteld, dat kinderen, ondanks dat ze hun papa moeten missen, nog steeds stoere, leuke en mensen vol levensenergie kunnen zijn.

Ik wens uw gezin veel liefde toe. Nu en in de toekomst.

En mocht er toch iets van een hemel zijn, dan hoop ik dat u tegen mijn vader kunt zeggen dat het goed gaat met ons…

10 REACTIES

  1. Zo prachtig verwoord stoere meid! Wat zou jouw papa trots op je zijn en wie weet……

    Je doet het heel goed en bent een voorbeeld voor kinderen die hun papa vroeg moeten missen.
    Ik vind je een kanjer en wens jouw met allen waar je van houdt een fijne gelukkige toekomst toe.

  2. Lieve Julie, wat een kracht klinkt er uit jouw brief. En wat een opsteker is dit niet alleen voor het gezin van burgemeester van der Laan. Maar voor alle gezinnen die op dit moment te maken hebben met een ongeneeslijk zieke vader of moeder, die angstig naar de toekomst kijken; hoe moet het verder met ons als jij er niet meer bent.
    Dank je wel lieve Julie voor je mooie woorden.

  3. Veel volwassenen geloven misschien niet meer in een radicale toekomst, ook die van voorbij de dood . Deze’ kei ‘ van een meid’ laat misschien zien, dat niets onmogelijk is. En ze heeft begrepen, denk ik, dat wel moeten weeken aan die toekomst. Anders kom je er nooit achter dat die bestaat.

  4. 20 jaar geleden werd mijn man verdacht van kanker (Hodgkin). Uiteindelijk bleek het dat niet te zijn.
    Maar dit laatste wist ik nog niet, toen ik besloot te stoppen met roken. Ik dacht: ‘ Als onze kinderen, toen 14 en 16 jaar, hun vader straks moeten missen en er ook een kans is dat, als ik doorga met roken, ze mij misschien straks ook moesten missen, dat kon ik niet verdragen. Ik stopte onmiddellijk, want ik had een doel! Nu genieten we beiden nog heerlijk van het leven, de kinderen en kleinkinderen. Stoppen met roken wil niet zeggen dat ik nooit ziek wordt. Maar het risico erop heb ik zeker verkleind. Ik roep ouders met kinderen op, (trouwens iedereen) hun verantwoordelijkheid te nemen. Zij zien ons roken en zijn heus wel bang dat mama of papa daar dood aan kan gaan. Denk aan je kinderen, waar je een moord voor zou doen, maar waar je niet voor wilt of kunt stoppen. Maar met hulp moet dat toch mogelijk zijn!!!

  5. Prachtig Julie ik weet zeker dat je vader en burgemeester van der Laan heel trots op jou zijn met zo`n prachtige brief, Veel liefs en ik hoop voor jou en je familie dat jullie een hele mooie lange, gezonde en liefdevolle toekomst hebben Rob en Loeki Lensen

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in