Wat vraag je een jongen die alles kwijt is? Vader dood door ebola, moeder dood door ebola en door oma op straat gelegd toen hij zelf ziek werd.
Alusine van 11 vertelt openhartig in het weeshuis waar hij is opgevangen. ‘Het is een nachtmerrie. Mannen in pakken haalden me op toen ik ziek was. Ze brachten me naar het ebola ziekenhuis. Ik lag tussen veel andere kinderen. En volwassenen. Ze spuugden bloed. Elke dag gingen er mensen dood. Ik heb het allemaal gezien.’
Deze week zijn verhaal in kinderkrant Kidsweek. Volgende week gemonteerd en wel beschikbaar voor de (Jeugd)Journaals.
Als we na afloop rustig zitten kruipen er steeds meer kinderen om me heen. Ze willen weten hoe kinderen in mijn land eruit zien. Wat doen zij de hele dag? Ik pak mijn telefoon en laat foto’s zien. Selfies in een schoolklas met gekke bekken. De kinderen lachen en willen nog veel meer weten.
Waar ook ter wereld, wat ze ook hebben meegemaakt, kinderen blijven kinderen.
